Klik rechts van de stip in de navigatiebalk hierboven: gesproken tekst aan / uit

U kunt de complete vertaling per email opvragen; klik hier voor de voorwaarden.

Les Fleurs du mal

Spleen (Je suis comme le roi)

.

Je suis comme le roi d'un pays pluvieux,
Riche, mais impuissant, jeune et pourtant très vieux,
Qui, de ses précepteurs méprisant les courbettes,
S'ennuie avec ses chiens comme avec d'autres bêtes.
Rien ne peut l'égayer, ni gibier, ni faucon,
Ni son peuple mourant en face du balcon.
Du bouffon favori la grotesque ballade
Ne distrait plus le front de ce cruel malade;
Son lit fleurdelisé se transforme en tombeau,
Et les dames d'atour, pour qui tout prince est beau,
Ne savent plus trouver d'impudique toilette
Pour tirer un souris de ce jeune squelette.
Le savant qui lui fait de l'or n'a jamais pu
De son être extirper l'élément corrompu,
Et dans ces bains de sang qui des Romains nous viennent,
Et dont sur leurs vieux jours les puissants se souviennent,
II n'a su réchauffer ce cadavre hébété
Où coule au lieu de sang l'eau verte du Léthé

 



.

Spleen (Ik ben als de koning)

.

Ik ben als de koning van een land, nat en koud,
rijk maar machteloos, jong en toch heel oud,
die zijn mentors minacht met hun kruiperige manieren
en zich verveeld bij zijn honden en andere dieren.
Er is geen sport of spel dat hem animeert,
noch het volk dat onder zijn balkon crepeert.
Zijn lievelingsnar met zijn dwaze grappen
weet het gemoed van deze zieke ook niet op te knappen;
Zijn laken, met Franse lelies versierd, ziet hij als lijkwade.
De hofdames, die elke prins zouden accepteren als gade,
hopen tevergeefs met hun schaamteloze toilet
een glimlach te ontlokken aan het wandelend’ skelet.
                     [ . . . ]