Song of the Universal

xx

Tekst: Walt Whitman

Come, said the Muse,
Sing me a song no poet yet has chanted,
Sing me the Universal.
In this broad Earth of ours,
Amid the measureless grossness and the slag,
Enclosed and safe within its central heart,
Nestles the seed Perfection.
By every life a share, or more or less,
None born but it is born—conceal’d or unconceal’d, the seed is waiting.

Give me, O God, to sing that thought!
Give me—give him or her I love, this quenchless faith
In Thy ensemble. Whatever else withheld, withhold not from us,
Belief in plan of Thee enclosed in Time and Space;
Health, peace, salvation universal.
All, all for Immortality!
Love, like the light, silently wrapping all!
Nature’s amelioration blessing all!
The blossoms, fruits of ages—orchards divine and certain;
Forms, objects, growths, humanities, to spiritual Images ripening.

xx

Lied van het Alomvattende

xx

Kom, zei de Muse,
Zing een lied voor mij dat nog geen dichter heeft gezongen,
Bezing het Alomvattende.
Op deze grote aarde van ons,
Te midden van de mateloze grofheid en het as,
Ingesloten en veilig binnen zijn innerste kern,
Nestelt het zaad van Perfectie.
Door alle leven bijgedragen, min of meer dan toch,
Uit niets geboren, maar geboren— verborgen of onverborgen, wacht het zaad.

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.