II me faut retourner aux anciennes amours:
L’Immortel qui naquit de la Vierge Thébaine,
Et les Jeunes Désirs et leur Mère inhumaine
Me commandent d’aimer toujours.
Blanche comme un beau marbre, avec ses roses joues,
Je brûle pour Néère aux yeux pleins de langueur;
Venus se précipite et consume mon cœur:
Tu ris, ô Néère, et te joues!
Pour appaiser les Dieux et pour finir mes maux,
D’un vin mûri deux ans versez vos coupes pleines;
Et sur l’autel rougi du sang pur des agneaux
Posez l’encens et les verveines.
Ik moet teruggaan naar liefdes van weleer:
de onsterfelijke, geboren uit de Thebaanse Maagd,
en de jeugdige verlangens en hun onmenselijke moeder
die mij bevelen steeds weer lief te hebben.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
