xx

S’Amours ne fait par sa grace adoucir

xx

S’Amours ne fait par sa grace adoucir
Vostre franc cuer, dame, a qui sui donnez,
Je sui certeins qu’il mi convient morir
De ma dolour ou d’estre refusez.
Ce m’est avis qu’il me vaut miex assez
Par vo refus tost morir, sans deport,
Qu’en ma dolour languir jusqu’a la mort.

 

Car s’a vous puis ma dolour descouvrir,
Espoir qu’en vous pour moy sera pitez,
Et se Refus m’ocist bien vueil fenir,
Et de la mort seray tous confortez
Pour vostre amour puis que vous le sarez.
Si me vaut miex a vous querir confort
Qu’en ma dolour languir jusqu’a la mort.

 

Ne ce n’est pas vie d’einsi languir
Com je langui, car je sui embrasez
Couvertement d’un amoureus desir,
Qui en mon cuer s’est longuement celez.
Helas! Or est d’amour si enflamez
Qu’a vous aim miex dire quel mal je port
Qu’en ma dolour languir jusqu’a la mort.

xx

Als Liefde door vriendelijkheid

xx

Als Liefde door vriendelijkheid uw genereuse hart
niet milder stemt, vrouwe, aan wie ik ben toegewijd,
ben ik ervan overtuigd dat mijn dood het gevolg moet zijn,
ofwel door mijn pijnen of door uw weigering.
En ik denk dat ik beter af zou zijn
onmiddellijk te sterven, vreugdeloos, door te worden geweigerd
dan in deze pijn weg te kwijnen tot de dood komt.

 

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.