Now when Jesus was in Bethany, in the house of Simon the leper,
there came unto him a woman having an alabaster box of very precious ointment,
and poured it on his head, as he sat at meat.
But when his disciples saw it, they had indignation, saying, to what purpose is this waste?
For this ointment might have been sold for much, and given to the poor.
When Jesus understood it, he said unto them: Why trouble ye the woman?
For she hath wrought a good work upon me,
for ye have the poor always with you; but me ye have not always.
For in that she hath poured this ointment on my body,
she did it for my burial.
Verily I say unto you, wheresoever this gospel shall be preached in the whole world,
there shall also this, that this woman hath done, be told for a memorial of her.
6 Als nu Jezus te Bethanie was, ten huize van Simon, de melaatse,
7 Kwam tot Hem een vrouw, hebbende een albasten fles met zeer kostelijke zalf,
en goot ze uit op Zijn hoofd, daar Hij aan tafel zat.
8 En Zijn discipelen, dat ziende, namen het zeer kwalijk, zeggende: Waartoe dit verlies?
9 Want deze zalf had kunnen duur verkocht, en de penningen den armen gegeven worden.
10 Maar Jezus, zulks verstaande, zeide tot hen: Waarom doet gij deze vrouw moeite aan?
want zij heeft een goed werk aan Mij gewrocht.
11 Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd.
12 Want als zij deze zalf op Mijn lichaam gegoten heeft,
zo heeft zij het gedaan tot een voorbereiding van Mijn begrafenis.
13 Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld,
daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden van hetgeen zij gedaan heeft.
De Liederen Wonderhoorn ©
