Spaanse liedjes, op. 100 no. 2

Звёздочки

Tekst: Tatyana Sergeyevna Sikorskaya naar Volkslieder

Под кипарисами старыми
серебрится прибрежная гладь.
К милой иду я с гитарою,
чтобы песняам её обучать.

 

Но учить бесплатно мне нет охоты:
Я беру с неё поцелуй за ноту.
Странно, что она к утру узнаёт,
всё кроме нот!

 

Жаль, что начать снова поздно!
Жаль, что уже светел воздух!
Жаль, что и днём не дрожат пугливо
Над заливом звёзды...

 

В звёздочках небо бескрайнее,
ими знойная полноч полна.
Милой моей называю я
всех бесчисленных звёзд имена.

 

Я познаньями дорожу своими
И беру с неё поцелуй за имя.
Странно, что урок кажется ей прост -
всё кроме звёзд!

.

Kleine sterren

.

Onder de oude cipressen
glanst het water aan de oever.
Ik ga naar mijn lief met mijn gitaar
om haar liedjes te leren.

Maar mijn lessen zijn niet gratis:
ik reken een kus voor elke noot.
Vreemd, in de ochtend leert ze alles
behalve de noten!

Jammer, het is te laat om opnieuw te beginnen…
Jammer, het wordt al licht…
Jammer, de sterren boven de baai
beven niet in het daglicht.

De eindeloze hemel is bezaaid met sterretjes,
ze zijn uitbundig in de sterrennacht.
Ik zeg mijn lieveling
de namen van al die talloze sterren.

Ik schat mijn kennis op waarde
en reken een kus voor iedere naam.
Vreemd, de les lijkt makkelijk voor haar,
alles behalve de sterren!

Jammer, het is te laat om opnieuw te beginnen…
Jammer, het wordt al licht…
Jammer, de sterren boven de baai
stralen niet in het daglicht.