Zes romances op. 25

5. Ya s neyu nikogda ne govoril

Tekst: Lev Aleksandrovich Mey

Ya s neyu nikogda ne govoril,
No ya iskal povsyudu s neyu vstrechi,
Bledneya i drozha za ney sledil.
Eyo dvizhen’ya, vzglyad, ulïbku, rechi
Ya zhadno, ya vnimatel’no lovil,
A posle, ya ubegal ot vsekh daleche,
Eyo v mechtakh sebe ya predstavlyal,
Grustil, vzdïkhal, tomilsya i revnoval.
Grustil, vzdïkhal, tomilsya i revnoval!

 

Ne rasskazat’, chto delalos’ so mnoyu.
Ne opisat’ volshebnoy krasotï...
Volshebnoy krasotï ne opisat’!
S vesennim solntsem, s rozovoy zaryoyu,
S slezoy nebes, upavshey na tsvetï.
S luchyom lunï, s vecherneyu zvezdoyu
V moikh mechtakh slilis’ eyo chertï...
V moikh mechtakh slilis’ eyo chertï...
Ya pomnyu tol’ko svetloe viden’e,
Svetloe viden’e

 

Moy ideal, otradu i muchen’e,
Moy ideal, otradu i muchen’e!

 

 

.

Ik heb nooit met haar gesproken

.

Ik heb nooit met haar gesproken,
maar bleek en bevend,
ben ik haar overal gevolgd.
Haar bewegingen, blik, lach en woorden,
heb ik gretig maar zorgvuldig opgevangen,
en ben toen weggerend voor de wereld,
en, haar in mijn dromen verbeeldend,
heb gezucht, geleden, was verdrietig en jaloers.
Heb gezucht, geleden, was verdrietig en jaloers!

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.