Bïl u Khrista mladentsa sad,
I mnogo roz vzrastil on v nyom.
On trizhdï v den ikh polival,
Chtob splest venok sebe potom.
Kogda zhe rozï rastsveli,
Detey evreyskikh sozval on;
Oni sorvali po tsvetku
I sad bïl ves opustoshyon.
“Kak tï spletesh teper venok?
V tvoyom sadu net bolshe roz!”
“Vï pozabïli, chto shipï
Ostalis mne”, skazal Khristos.
I iz shipov oni spleli
Venok kolyuchiy dlya nevo,
I kapli krovi, vmesto roz,
Chelo ukrasili evo.
Klein kindje Jezus had een tuin,
vol zeldzame rode rozen:
en driemaal per dag gaf hij ze water,
om er een krans van te maken.
Toen ze in de tuin waren volgroeid,
riep Hij de joodse kinderen daarheen,
en ieder plukte een roos,
tot de tuin helemaal kaal was.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
Ljuba Kazarnovskaya
