La Gloria e Imeneo RV. 687

.

.

Gloria (rec):
Dall'eccelsa mia Reggia, ove splende
d'intorno di Virtù e di Grandezza il primo vanto, scendo
ed in questo giorno che d'Imeneo sfavillerà la face, al
Genio sempre Augusto del Gran Re che la Senna ogn'or
onora, Applausi e voti offre la Gloria ancora.

Gloria (Aria):
Alle amene franche arene, o Gran Re,
vien la tua Sposa tutta affetto e tutta fè. Vedrò ben con
piacer mio se pur bello è quel desio che per me sarà
fedel, fedel per me.

Imeneo (rec):
Or del Polono Cielo beltà più rara e
grande, vieni, acconsenti e vogli ch'io ti vegga col Gran
Luigi a casto nodo avvinta; al Talamo Reale io ti son
guida, egli lieto t'attende, già all'amor tuo anch'il suo
amor si rende.

Imeneo (Aria):
Tenero fanciulletto ardere fa la face, al
Regio cor diletto porgi col tuo splendor. Se per te costante
e forte, con soave e dolce aspetto, fausta rendi l'alta sorte e
in sembiante ormai sereno, di contento e gioia pieno, nutri,
veglia un dolce ardor.

Gloria (rec):
E voi Gratie e Amori intessete di fiori
odorose ghirlande e il letto Nuziale meco
spargendo andate.

Imeneo (rec):
Quanto avran più di pregio questi Augusti
Sponsali, se per Pronuba ancor hanno la Gloria.

Gloria (rec):
O avventurosa copia di già scielta dal
fato a render me più illustre e te felice. Quanto
darti può mai di lieti influssi ogni benigna stella,
per me ti sia concessa, e il Mondo con stupor in te
ciò veda.

Gloria (Aria):
Questo nodo e questo strale già
ch'aprì piaga vitale non potrà più paventar. Per quel
Genio e per quel core egual spirto egual valore si
prepara a trionfar.

Imeneo (rec):
Dell'Inclita Regina al dolce sguardo il
Ciel, la Terra, il Mare applaudono giulivi, scorron melle
i Rivi, fioriti i prati e di più chiara luce splendon il Sol,
le Stelle e in ogni Riva sol si sente d'amor Voce
Giuliva.

Imeneo (Aria):
Scherzeran sempre d'intorno festosetti
gl'amoretti e in pudico reggio petto arderà la fiamma
bella. E di nuova industria adorno semplicetto e molle
affetto si vedrà con sua facella.

Gloria (rec):
Impatiente il desio attende la sua gioia
per il soave indisolubil nodo. O propicio Momento per
cui l'Augusta Sposa spera appieno di goder del suo contento.

Imeneo (rec):
Dal luminoso ciglio più che da me vengon
sì cari nodi.

Gloria (rec):
S'uniscan o mai sempre e sien i casti affetti
delle più forti adamantine tempre.

Gloria (Aria):
Godi pur ch'il caro, caro sposo già
fastoso sempre fido t'amerà. E mirando il vago viso
tutto riso, in lui sol si specchierà.

Imeneo (rec):
Al vezzo, al guardo, al brio s'accenderan più
sempre nel Regio sen l'amabili faville.

Gloria (rec):
Eliotropio amoroso a que' bei rai farà
aquistar l'affetto.

Imeneo (rec):
Parmi già udir lo Sposo, che fisso in que'
begli occhi sì lucenti vada sciogliendo il labro in questi accenti.

Imeneo (Aria):
Care pupille, tra mille e mille
degne voi siete, pupille care, degne voi siete sol di
regnar. Come vi piace con egual face amor e regno vedrò brillar.

Gloria (rec):
Da inesto così Augusto formar vedran
gli alti rampolli ai quali fortuna cederà. Già nel volume
del fato stan descritte le gesta, le Virtù, le alte memorie,
i Trionfi, l'Imprese e le Vittorie.

Imeneo (rec):
Di fortunati auspici secondi il Sommo
Giove che rende i Re al par di lui felici.

Gloria (rec):
De' Gigli d'oro sotto l'ombra amena fido
ricovero stassi, ove godesi ogn'or pace serena.

Gloria (Aria):
Al seren d'amica calma divien l'alma
bel trofeo d'amore e fè. Spenderà più luminoso quel
amabile riposo d'un amante cor mercè.

Imeneo (rec):
Già della Regal Pompa stupito, il
Mondo tutto amira e loda l'alba.

Gloria (rec):
Se il Cielo fausto arride ai miei voti, mi
vedran più fastosa col sempre invitto Eroe l'Augusta Sposa.

Imeneo (rec):
Vivan sempre beati gl'eccelsi nodi, e
come io li strinsi fra loro, li raddoppino poi e dell'oro
l'Età torni fra noi.

Duo:
Vedrò sempre la pace, la pace che tanto io bramo
ogn'or e il ben che tanto piace, che piace avran sì questo
amor. Dell'innocenza cara godrà contento il cor nè più di
sorte amara si revedrà il rigor.

Imeneo (rec):
Non turbino giammai noiose cure sì bel
riposo.

Gloria (rec):
Vanti un così illustre affetto eterna la
costanza et emula la fede.

Imeneo (rec):
Ardisce e tenta tal'or fama buggiarda
offuscar lo splendor qual vil vapore, ma come presto
nacque ei così muore.

Imeneo (Aria):
Se ingrata nube languire il Sole fa su
nel Cielo tosto fugata splende più bello. Se un freddo
gelo indura l'onda, disciolto alfine dall'empie brine,
lambir la sponda vedi il ruscello.

Gloria (rec):
Invan potrà la Sorte a sì belle ritorte porger
legge o commando. Argo novello sarò nel rimirare e dell'uno
e dell'altra i aviti preghi. S'appaghi il lor desio, si maturi
l'impegno, onde il mio Nume ogn'or fassi più degno.

Gloria (Aria):
Ognor colmi d'estrema dolcezza, siate al
certo beati occhi miei, d'estrema dolcezza sin'or colmi voi siete
beati occhi miei. Vagheggiando la loro bellezza sempre lieti
mirar vi vorrei.

Imeneo (rec):
Delle Regali nozze compìto il Sagro
ufficio, or la Fama n'accerti il Mondo tutto. Con la sua
tromba d'oro farmi echi ed applausi. Giubili ogn'un con
lieti suoni e danze.

Gloria (rec):
E voi Signor, ch'in sen dell'Adria or fate
questi degni sponsali con gioia festeggiar, io ne decoro
l'Alto pensier. S'accresce a voi, per questo ancor, e
merto e Gloria; nel mio Tempio scolpita indelebil sarà
questa memoria.

Duo:
In braccio dei contenti godrà felice ogn'alma più
caro il suo piacer. In sen d'amica calma già lieta più
sfavilla face al bel goder.

.

.

.

1 De Glorie (recit.):
Uit mijn sublieme paleis, waar
Deugd en Grootheid in al hun pracht stralen, daal
ik af, en deze dag, waarop Hymen's vlam brandt,
zal de Genius de verheven vorst, die geëerd wordt in
het land van de Seine, toejuichen en loven.

2 De Glorie (aria):
Naar aangename Franse bodem, Grote Koning,
komt uw bruid, een en al liefde en toewijding. Ik ben blij om te zien
hoe oprecht haar verlangen is, en ik weet zeker
dat ze trouw zal zijn.

3 Hymen (recit.):
Kom, zeldzaamste en grootste schoonheid van Polen,
en laat me u de kuise knoop met de grote Louis zien binden;
Ik zal u begeleiden naar de Koninklijke Thalamus:
hij verwacht u met vreugde, zijn liefde geeft zich reeds
over aan het uwe.

4 Hymen (aria):
Teder kind (Cupido), laat de vlam branden en
behaag het koninklijke hart met je heerlijkheid. Begunstig met je
doorzettingsvermogen en kracht, met je lieve en zachte manieren,
het edele lot; voed, rustig qua uiterlijk, maar vol van vreugde en genot,
deze zoete passie en behoed het.

5 De Glorie (recit.):
En u, Gratiën en liefdesgoden, vlecht slingers
van zoetgeurende bloemen en strooi ze,
samen met mij, op het huwelijksbed.

Hymen (recit.):
Hoeveel edeler zal deze huwelijkssluiting zijn,
met De Glorie als matrone van de eer.

De Glorie (recit.):
O fortuinlijk paar, aangewezen door het lot,
en daardoor gelukkig gemaakt, terwijl ik meer faam verwierf.
Moge alle gunstige sterren u, via mij,
hun positieve invloed verlenen en moge de wereld
toekijken en zich verwonderen.

6 De Glorie (aria):
Heeft de pijl eenmaal een bres in je hart geopend,
bezorgt die knoop geen last meer.
Voor die Genius en voor dat hart bereiden gelijke geest
en gelijke moed de overwinning voor.

7 Hymen (rec.):
Hemel, aarde en de zee bejubelen vol vreugde
de glorieuze koningin; rivieren stromen zoet , de weilanden
staan vol bloemen, terwijl de zon en de sterren
helderder schijnen , en overal de vrolijke stem van de liefde
wordt gehoord.

8 Hymen (aria):
Vrolijke kleine cupido's zullen in de rondte dartelen
en de vlam zal branden in het koninklijke hart,
dat, met nieuwe ijver overladen,zuivere en tedere liefde
aan zijn licht zal openbaren.

9 De Glorie (recit.):
Verlangen wacht ongeduldig op zijn vervulling,
door de vriendelijke, onlosmakelijke knoop.
Oh zalig moment, wanneer de verheven bruid volledig zal verblijden.

Hymen (recit.):
Ik ben het niet, maar haar stralende voorhoofd, dat aan
zo'n dierbaar huwelijk ontspringt.

De Glorie (recit):
Mogen zij voor altijd worden verenigd, en moge
hun kuise liefde sterk en onbreekbaar zijn.

10 De Glorie (aria):
Verheug je, want je lieve bruidegom
zal je trouw voor altijd beminnen. Je vrolijke en gretige
blik zal zich alleen weerspiegelen in de zijne.

11 Hymen (recit.):
Door haar gratie, haar gezicht, haar levendigheid, zal
de liefdesvlam in het koninklijke hart voor altijd sterker ontbranden.

De Glorie (recit.):
De amoureuze Heliotrope zal de vlam met passie
laten branden.

Hymen (recit.):
Ik kon bijna zien hoe de bruidegom, starend naar haar
stralende ogen, zijn mond opende om de volgende woorden te zeggen:

12 Hymen (aria):
Dierbare ogen, jullie alleen tussen
duizenden, zijn waardig om te heersen. Na jullie instemming
zal ik zowel liefde als gezag gelijkelijk zien bloeien.

13 De Glorie (recit.):
Die ogen zullen de koninklijke nakomelingen zien toenemen,
op wie het geluk zal lachen.
Al hun heldendaden, hun deugden, hun triomfen, hun daden,
hun overwinningen staan in het Boek van het Lot geschreven.

Hymen (recit.):
Moge de grote Jupiter zijn bescherming verlenen,
hij die koningen zijn eigen geluk kan doen ervaren.

De Glorie (recit.):
De aangename schaduw van de Gouden Iris is een veilige schuilplaats,
hier kan men altijd genieten van ongestoorde vrede.

14 De Glorie (aria):
Met rust voor een vriend is de ziel vol
liefde en geloof. En een gerust en liefdevol hart
zal helderder schijnen.

15 Hymen (recit.):
De hele wereld reeds bewondert en prijst in ontzag
de dageraad van dit prachtige Koninklijke huwelijk.

De Glorie (recit.):
Als hemel mij zijn gunsten verleent, zal ik nog stralender te zien zijn
in gezelschap van de onoverwinnelijke held en zijn verheven bruid.

Hymen (recit.):
Mogen zij voor veeuwig gelukkig leven, en moge hun Unie sterker
worden nadat ik hun knoop hebben gebonden en de gouden eeuw
bij ons terugkeren.

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.