I never stoop'd so low, as they
Which on an eye, cheek, lip, can prey;
Seldom to them which soar no higher
Than virtue, or the mind to admire.
For sense and understanding may
Know what gives fuel to their fire;
My love, though silly, is more brave;
For may I miss, whene'er I crave,
If I know yet what I would have.
If that be simply perfectest,
Which can by no way be express'd
But negatives, my love is so.
To all, which all love, I say no.
If any who deciphers best,
What we know not -- ourselves -- can know,
Let him teach me that nothing. This
As yet my ease and comfort is,
Though I speed not, I cannot miss.
Because I could not stop for Death –
He kindly stopped for me --
The carriage held but just ourselves --
and Immortality.
We slowly drove -- he knew no haste,
And I had put away
My labour, and my leisure too
For His Civility --
We passed the school, where children played,
At wrestling in a ring
We passed the fields of gazing grain,
We passed the setting sun.
We paused before a house that seemed
a swelling of the ground;
The roof was scarcely visible,
The cornice but a mound.
Since then 'tis centuries; but each
Feels shorter than the day
I first surmised the horses' heads
Were toward eternity.
Wild nights! -- Wild nights!
Were I with thee,
Wild nights should be
Our luxury!
Futile -- the Wind --
To a heart in port, --
Done with the Compass, --
Done with the Chart!
Rowing in Eden --
Ah! the Sea!
Might I but moor -- Tonight --
In thee!
Ik heb nooit zo diep gebogen als zij
die misschien azen op een oog, wang of lip;
Zelden voor hen die niet hoger stijgen
dan deugd, of het bewonderen van de geest.
Want gevoel en begrip moge weten als joost
wat brandstof geeft aan hun vuur;
mijn liefde, dwaas weliswaar, is gewaagder;
want zou ik iets missen, wanneer ik ook begeer,
als ik al weet wat ik kan verwachten.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Omdat ik niet kon stoppen voor de Dood –
stopte hij vriendelijk voor mij --
In het rijtuig zaten alleen wij --
en Eeuwigheid.
We reden langzaam – hij kende geen haast,
en ik had mijn werk terzijde
gelegd, en ook mijn vrije tijd,
omwille van zijn respect --
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Stormnachten! -- Stormnachten!
Was ik bij jou,
dan zouden stormnachten
onze heerlijkheid zijn!
Onbeduidend -- de wind --
voor een hart in de haven, --
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.