Quatre mélodies

Apaisement Op.13 No.1

Tekst: Paul Verlaine

La lune blanche
Luit dans les bois ;
De chaque branche
Part une voix
Sous la ramée...

 

Ô bien aimée.

 

L'étang reflète,
Profond miroir,
La silhouette
Du saule noir
Où le vent pleure...

 

Rêvons, c'est l'heure.

 

Un vaste et tendre
Apaisement
Semble descendre
Du firmament
Que l'astre irise...

 

C'est l'heure exquise.

 



.

Vredigheid

.

De witte maan
Schijnt door het bos;
Van elke tak
stijgt een stem
onder het lover vandaan ...

 

O geliefde.

 

De vijver reflecteert,
als een diepe spiegel,
het silhouet
van de zwarte wilg
waarin de wind weent ...


[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.