Three Tennyson Songs

III. The Sailor-Boy

Tekst: Alfred, Lord Tennyson

He rose at dawn and fired with hope,
Shot o’er the seething harbor-bar,
And reach’d the ship and caught the rope,
And whistled to the morning star.

 

And while he whistled long and loud
He heard a fierce mermaiden cry,
‘O boy, tho’ thou are young and proud,
I see the place where thou wilt lie.

 

‘The sands and yeasty surges mix
In caves about the dreary bay,
And on thy ribs the limpet sticks,
And in thy heart the scrawl shall play.’

 

‘Fool,’ he answer’d , ‘death is sure
To those that stay and those that roam,
But I will nevermore endure
To sit with empty hands at home.

 

‘My mother clings about my neck,
My sisters crying, :”Stay for shame;”
My father raves of death and wreck,-
They are all to blame, they are all to blame.

 

‘God help me! save I take my part
Of danger on the roaring sea,
A devil rises in my heart,
Far worse than any death to me.’

 

xx

De scheepsjongen

xx

Hij stond op bij dageraad en blaakte van hoop,
schoot langs het rumoerige havencafé,
en bereikte het schip en pakte het touw,
en floot naar de ochtendster.

 

En toen hij lang en hard floot
hoorde hij een woeste meermin gillen,
“O jongen, je bent weliswaar jong en trots,
maar ik zie de plek waar je zult sterven.

 

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.