xx

Elégie

Tekst: anoniem naar Thomas Moore

Oh! ne murmurez pas son nom! Qu'il dorme dans l'ombre,
Où froide et sans honneur repose sa dépouille.
Muettes, tristes, glacées, tombent nos larmes,
Comme la rosée de la nuit, qui sur sa tête humecte la gazon;

Mais la rosée de la nuit, bien qu'elle pleure en silence,
Fera briller la verdure sur sa couche
Et nos larmes, en secret répandues,
Conserveront sa mémoire fraîche et verte dans nos coeurs.

xx

Elegie

xx

Oh! Fluister zijn naam niet! Hij slaapt in de schaduw,
Waar koud en zonder eer zijn stoffelijk overschot rust.
Stil, verdrietig en ijzig vallen onze tranen,
Als de dauw van de nacht, die boven zijn hoofd het gras bevochtigt;

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.