The deeps have music soft and low
When winds awake the airy spry,
It lures me, lures me on to go
And see the land where corals lie.
By mount and mead, by lawn and rill,
When night is deep, [when noon]1 is high,
That music seeks and finds me still,
And tells me where the corals lie.
Yes, press my eyelids close, 'tis well,
But far the rapid fancies fly
The rolling worlds of wave and shell,
And all the lands where corals lie.
Thy lips are like a [sunset's]2 glow,
Thy smile is like a morning sky,
Yet leave me, leave me, let me go
And see the land where corals lie.
1 Elgar: "and moon"
2 Elgar: "sunset"
Uit diepten klinkt muziek zacht en teer
als winden met golven stoeien,
het verleidt me tot gaan, het lokt me zeer
naar het land waar koralen bloeien.
Door berg en dal, langs beek en wei,
als de maan vol is en nachten gloeien,
is die muziek op zoek naar mij
en zegt me waar koralen bloeien.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.