When the long day goes by
And I do not see your face,
The old wild, restless sorrow
Steals from its hiding place.
My day is barren and broken,
Bereft of light and song,
A beach bleak and windy
That moans the whole day long.
To the empty beach at ebb tide,
Bare with its rocks and scars,
Come back like the sea with singing,
And light of a million stars.
Gaat de lange dag voorbij
En ik je gezicht niet zie,
Steelt zich uit zijn schuilplaats
het aloude, hevig rusteloze verdriet.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld)Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
