Det hev ei rose sprunge
ut av ei rot så grann,
Som fedrane hev sunge:
Av Isais rot ho rann,
og var ein blome blid
midt i den kalde vinter
ved mørke midnattstid.
Om denne rosa eine
er sagt Jesajas ord,
Maria møy, den reine,
bar rosa til vår jord.
Og Herrens miskunns makt
det store under gjorde
som var i spådom sagt.
Een onbezoedelde roos wiegt,
ontsproten uit een warme kiem,
de door oude orakelen voorspelde,
aan Isai toegezegde vrucht;
de mooiste knop bloeit op tot licht
midden in de koude, koude winter,
en in de donkere middernacht.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.