6 gedichten van Henrik Ibsen opus 25

Spillemænd

Tekst: Henrik Ibsen

Til hende stod mine tanker
hver en sommerlys nat,
Men vejen den bar til elven
i det duggede orekrat.

Hej, kjender du gru og sange,
kan du kogle den dejliges sind,
Så i store kirker og sale
hun mener at følge dig ind!

Jeg maned den våde af dybet;
han spilled mig bent fra Gud, --
Men da jeg var bleven hans mester,
var hun min broders brud.

I store kirker og sale
mig selv jeg spilled ind,
Og fossens gru og sange
veg aldrig fra mit sind.

xx

Zij, mijn verlangen

xx

Naar haar ging mijn verlangen uit
elke lichte zomernacht;
en mijn pad liep langs de rivier
waar de waterman heimelijk lacht.

Hè! kon ik maar spelen als hij,
heel haar wezen zou ik betoveren,
met mijn liedjes zou ik de schone
zeker kunnen veroveren.

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.