De sidste gæster
vi fulgte til grinden;
farvellets rester
tog nattevinden.
I tifold öde
lå haven og huset,
Hvor toner söde
Mig nys berused.
Det var en fest kun
för natten den sorte;
Hun var en gæst kun, --
og nu er hun borte.
We begeleidden
de laatste gasten naar de poort,
de nachtwind verspreidde
ons ieder afscheidswoord.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.