Haugtussa (De bergfee) opus 67

Veslemøy

Tekst: Arne Garborg

Ho er mager og myrk og mjaa
Med brune og reine Drag
Og Augo djupe og graa'
Og stilslegt, drøymande Lag.
Det er som det halvt um halvt
Laag ein Svevn yver heile ho;
I Rørsle, Tale og alt
Ho hev denne døyvde Ro.

Under Panna fager, men laag
Lyser Augo som bak ein Eim;
Det er som dei stirande saag
Langt inn i ein annan Heim.

[Ho gjeng aat sin Omnskraabenk
og set seg, men veit det knapt,
og tek denne Mjølkeskjenk
og sit der roleg fortapt.]¹
Berre Barmen gjeng sprengd og tung,
Og det bivrar um Munnen bleik.
Ho er skjelvande sped og veik,
Midt i det ho er ven og ung.


1. Door Grieg weggelaten

xx

Veslemøy

xx

Ze is tenger, donker, slank,
met bruine teint en een open gezicht
met diep grijze ogen
en een dromerig zacht karakter.
Het lijkt haast als lag
een slaap over haar.
In haar bewegingen en in haar spreken
is een bescheiden rust.

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.