Haugtussa (De bergfee) opus 67

Elsk

Tekst: Arne Garborg

Den galne Guten min Hug hev daara;
eg fanga sìt som ein Fugl i Snòra;
den galne Guten, han gjeng so baus;
han veit at Fuglen vil aldri laus.

Aa gjev du batt meg med Bast og Bende;
aa gjev du batt meg so Bandi brende!
Aa gjev du drog meg so fast til deg,
at heile Verdi kom burt for meg!

Ja kund' eg trolla og kund' eg heksa
eg vilde inn i den Guten vekse;
eg vilde vekse meg i deg inn,
og vera berre hos Guten min.

*

Aa du som bur meg i Hjarta inne,
du Magti fekk yver alt mitt Minne;
kvart vesle Hùgsvìv som framum dreg,
det berre kviskrar um deg, um deg.

Um Soli lyser paa Himlen blanke,
no ser ho deg, det er all min Tanke;
um Dagen dovnar og Skùming fell:
skal tru han tenkjer paa meg i Kveld?

Um Vinden strid yvi Heidi susar,
det gule Haare ditt visst han krusar;
um Regne dryp med sin døyvde Graat,
so stakars Guten, no vert du vaat.

Aa berre Timane vilde skride,
og berre Dagane vilde lide!
Men eg vil kveda og vera glad;
for um Sundag kjem han, trala, trala!


Grieg toonzet coupletten 1-5

xx

Liefde

xx

Die gekke jongen heeft mij betoverd,
ik ben gevangen als een vogel in een net.
Die gekke jongen, hij loopt zo stoer,
hij weet dat de vogel niet zal proberen te ontsnappen.

Oh, bond je me maar met bast en bies,
Oh, bond je me maar tot de boeien brandden!
Oh, drukte je me maar zo stevig tegen je aan
dat de hele wereld voor mij zou verdwijnen!

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.

Um Vinden strid yvi Heidi susar,
det gule Haare ditt visst han krusar;
um Regne dryp med sin døyvde Graat,
so stakars Guten, no vert du vaat.

Aa berre Timane vilde skride,
og berre Dagane vilde lide!
Men eg vil kveda og vera glad;
for um Sundag kjem han, trala, trala!