Venezia

5. Che pecà!

Tekst: Francesco dall' Ongaro

Te recordistu, Nina, quei ani
Che ti geri el mio solo pensier?
Che tormento, che rabie, che afani!
Mai un'ora de vero piacer!
Per fortuna quel tempo xe andà.
Che pecà!

 

Ne vedeva che per i to' oci,
No g'aveva altro ben che el to' ben...
Che schempiezzi! che gusti batoci,
Oh, ma adesso so tor quel che vien;
No me scaldo po'tanto el figà.
Che pecà!

 

Ti xe bela, ma pur ti xe dona,
Qualche neo lo conosso anca in ti;
Co ti ridi co un'altra persona,
Me diverto co un'altra anca mi.
Benedeta la so' libertà.
Che pecà!

 

Te voi ben, ma no filo caligo,
Me ne indormo de tanta virtù.
Magno e bevo, so star co' l'amigo
E me ingrasse ogni zorno de più.
Son un omo che sa quel che'l fa...
Che pecà!

 

Care gondole de la laguna
Voghè pur, che ve lasso vogar!
Quando in cielo vien fora la luna,
Vago in leto e me meto a ronfar,
Senza gnanca pensarghe al passà!
Che pecà!

 

xx

Jammer eigenlijk

xx

Weet je nog die jaren, Nina,
toen je mijn enige gedachte was?
Wat een kwelling, wat een furie, wat een angst!
Nooit een uur van onbezorgde vreugde!
Gelukkig is die tijd voorbij.
Jammer eigenlijk!

Ik zag alleen door jouw ogen;
ik kende geen ander geluk dan jij ...
Wat een dwaasheid, wat een vreemd gedrag;
O, maar nu neem ik alles zoals het komt
en raak niet meer van streek.
Jammer eigenlijk!

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.