De Fortune me doi pleindre et loer,
Ce m'est avis, plus qu'autre creature;
Car quant premiers encommencay l'amer,
Mon cuer, m'amour, ma pensée, ma cure
Mist si bien à mon plaisir
Qu'à souhaidier peüsse je faillir,
N'en ce monde ne fust mie trouvée
Dame qui fust si tres bien assenée.
Car je ne puis penser n'imaginer
Ne dedens moy trouver qu'onques Nature
De quanqu'on puet bon et bel appeller
Peüst faire si parfaite figure
De celui ou mi desir
Sont et seront à tous jours sans partir;
Et pour ce croy qu'onques mais ne fut née
Dame qui fust si tres bien assenée.
Lasse! or ne puis en ce point demourer,
Car Fortune qui onques n'est seüre
Sa roe veut encontre moy tourner
Pour mon las cuer mettre à disconfiture.
Mais en foy, jusqu'au morir
Mon dous amy vueil amer et cherier,
Qu'onques ne dut avoir fausse pensée
Dame qui fust si tres bien assenée.
Ik moet Fortuna zowel laken als prijzen
meer dan enig ander schepsel; dat is mijn mening.
Want toen ik voor het eerst liefhad
maakte [Fortuna] het mijn hart, mijn liefde,
mijn gedachten, mijn zinnen zo plezierig
dat zelfs al had ik niet kunnen begeren,
er nooit gevonden is in deze wereld
een vrouw die zoveel verworven heeft.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
