Madrigali Libro I

9. Fumia la pastorella

.

Fumia la pastorella,
Tessendo ghirlandetta,
Sen gia cantando in un prato di fiori,
Intornorno a quella,
Scherzavan per l’herbetta,
Ci prigna il figlio e i pargoletti amori,
Ella rivolta al sole,
Dicea queste parole:
    “Almo divino raggio,
    Della cui santa luce
Questa lieta stagion s’alluma e’ndora,
    E’l bel mese di Maggio
    Hoggi per te conduce
    Dal ciel in terra la tua vaga Flora,
    Deh, quell che ci annoia
    Cangia in letizia e in gioia.”
All’ hora i pastor tutti
Del Tebro e ninfe a schier’ a schiera
Corsero a l’harmonia lieti, e veloci
Et di fior et di frutti
Che porta Primavera
Gli porgeandoni, et con rozze alte voci
Cantavan tutta via
Le lodi di Fumia.

 

.

Phumia de herderin

.

Phumia de herderin, liep,
een krans vlechtend,
zingend dor de bloemenweide;
om haar heen,
op het gras,
dartelden gevleugelde liefdesgodjes en haar zoon.
Toen, zich tot de zon wendend,
sprak zij deze woorden:
    [ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.

Voor het gehele Boek Madrigalen I,
klik hier voor de voorwaarden.