Donna, s’ io miro voi giaccio di vengo,
Se di mirar m’ astengo
D’un infinito ardore
Mi si consuma il core.
Non so, che m’ habbi loco?
Mirar m’ è giaccio, il non mirar m’ è foco.
Vrouwe, als ik naar u kijk verander ik in ijs;
als ik mij onthoud van kijken
wordt mijn hart verteerd
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen I,
klik hier voor de voorwaarden.