Madrigali Libro II

5. Intorno a due vermiglie e vaghe labra

.

Intorno a due vermiglie e vaghe labra
di cui rose più belle
non ha la Primavera,
volan soavi baci a schiera a schiera.
E son più ch’a le stelle
in ciel puro e sereno,
più ch’a le gemme de la terra in seno.


Motti sonori od amorosi o casti,
tra tanti un mi negasti,
spietato un bacio solo,
tu, che non spieghi a volo,
Amor, insidiando a baci,
sì come augei rapaci
che, sol imaginando han già rapita
quest’alma e questa vita.
Tendi l’insidie, tendi,
et un almen tra mille ardito prendi.

 

 

 

.

Hyacinten noch narcissen

.

Rond twee mooie rode lippen,
mooier dan een roos
die bloeit in de lente,
[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.

Voor het gehele Boek Madrigalen II,
klik hier voor de voorwaarden.

 

Tussen de vele woorden die klonken,
vol liefde of kuis, ontzegde je mij
één enkele kus, wrede man,
je spreidt je vleugels niet.
Amor, die hinderlagen legt met kusjes
als was het een roofvogel,
had met pure verbeelding
mijn ziel en leven gevangen.
Zet vallen, zet ze,
en vang dapper prooien onder de duizenden.