Ecco mormorar l’onde
e tremolar le fronde
a l’aura matutina e gl’arborscelli.
E sovra i verdi rami i vaghi augelli
cantar soavemente
e rider l’oriente,
ecco già l’alba appare
e si specchia nel mare
e rasserena il cielo
e imperla il dolce gelo
e gl’alti monti indora.
O bella e vaga aurora,
l’aura è tua messaggera e tu de l’aura,
ch’ogn’arso cor ristaura.
Zie de golven ruisen
en groene takken en zaailingen
deinen in de ochtendbries.
En op de groene takken zingen
zoet mooie vogels
en het oosten glimlacht,
zie, de dageraad verschijnt,
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen II,
klik hier voor de voorwaarden.