Questo specchio ti dono,
rosa tu dam’or che l’età consente,
ch’io colga il tuo bel fior primo ridente.
Se ciò non voi, te mira,
cara fanciull’ivi due volt’e poi,
o caduc’onor tuoi,
vermiglia in sul matin, bell’e gentile,
di sera ti vedrai pallida e vile.
Ik geef je deze spiegel,
Roos, sta me toe, nu je leeftijd het toelaat,
om je eerste bloem in redelijkheid en vrolijk te plukken.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen II,
klik hier voor de voorwaarden.