Soave libertate,
già per sì lunga etate
mia cara compagnia,
chi da me ti desvia?
O Dea desiata
e da me tanto amata,
ove ne vai veloce?
Lasso, che ad alta voce
in van ti chiamo e piango:
tu fuggi, ed io rimango
stretto in belle catene
d'altre amorose pene
e d'altro bel desìo.
Addio, per sempre, addio.
Zoete vrijheid,
al zo lang nu
mijn geliefde metgezel,
wie zal mij van jou vervreemden?
O diep-verlangde godin,
al zo lang door mij bemind,
waar ren je naartoe?
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen VII,
klik hier voor de voorwaarden.