Interrotte speranze, eterna fede,
fiamme e strali possenti in debil core,
nutrir sol di sospiri un fero ardore
e celar il suo mal quand'altri il vede.
Seguir di vago e fuggitivo piede
l'orme rivolte a volontario errore,
perder del seme sparso e'l frutto e'l fiore
e la sperata a gran languir mercede.
Far d'uno sguardo sol legge ai pensieri
e d'un casto voler freno al desìo,
e spender lacrimando i lustri interi.
Questi ch'a voi, quasi gran fasci, invio,
donna crudel, d'aspri tormenti e fieri,
saranno i trofei vostri e'l rogo mio.
Verwachtingen onderbreken eeuwige trouw,
sterke pijlen en vlammen in een zwak hart,
voeden brandend enthousiasme alleen met zuchten
en verbergen zijn pijn voor de ogen van anderen.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen VII,
klik hier voor de voorwaarden.