Con che soavità, labbra odorate,
e vi bacio e v'ascolto.
Ma se godo un piacer, l'altro m'è tolto.
Come i vostri diletti
s'ancidono fra lor, se dolcemente
vive per ambiduo l'anima mia?
Che soave armonia
fareste, o dolci baci, o cari detti,
se foste unitamente
d'ambedue le dolcezze ambo capaci:
baciando, i detti, e ragionando, i baci.
Hoe zoet is het, geurige lippen,
jullie te kussen en naar jullie te luisteren.
Maar als ik van het een geniet, wordt het ander me onthouden.
Hoe kan het zijn dat jullie verrukkingen
de dood betekenen voor elkaar, terwijl mijn hart
leeft voor de geneugten van beide?
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen VII,
klik hier voor de voorwaarden.