Madrigali Libro VIII

MADRIGALI GUERRIERI

.

2. OR CH’L CIEL E LA TERRA
a sei voci con doi violini
(Sonetto Francesco Petrarca (1304-74), Canzoniere, CLXIV)
Or ch’l ciel e la terra e ’l vento tace
e le fere e gl’augelli il sonno affrena,
Notte il carro stellato in giro mena
e nel suo letto il mar senz’onda giace,
veglio, penso, ardo, piango; e chi mi sface
sempre m’è innanzi per mia dolce pena:
guerr’è ’l mio stato, d’ira e di duol piena,
e sol di lei pensando ho qualche pace.
Così suol d’una chiara fonte viva
move ’l dolce e l’amaro ond’io mi pasco;
una man sola mi risana e punge;
e perché ’l mio martir non giung’a riva,
mille volte il dì moro e mille nasco,
tanto da la salute mia son lunge.

 

.

.

.

NU DIE HEMEL EN AARDE
voor zes stemmen en twee violen
(Sonnet; Petrarch (304-74), Canzoniere, CLXIV)
Nu hemel en aarde en de wind zwijgen,
de slaap de vogels en de dieren tot rust heeft gebracht,
de nacht de koers van zijn sterrenwagen leidt
en de zee zijn in golvenloze bed ligt,
lig ik wakker, denk ik, brand ik, ween ik; en zij die mij
kapot maakt zie ik steeds voor me, een zoete pijn veroorzakend:

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.

Voor het gehele Boek Madrigalen VIII,
klik hier voor de voorwaarden.