12. MENTRE VAGA ANGIOLETTA
a due voci
(Giovanni Battista Guarini (1538-1612),
“Gorga di cantatrice”)
Mentre vaga angioletta
ogn’anima gentil cantando alletta,
corre il mio core e pende
tutto dal son del suo soave canto,
e non so come intanto
musico spirto prende
fauci canore e seco forma e finge,
per non usata via,
garrula e maestrevol armonia.
Tempra d’arguto suon pieghevol voce,
e la volve e la spinge
con rotti accenti e con ritorti giri,
qui tarda e là veloce.
E talor mormorando
in basso e mobil suono ed alternando
fughe e riposi e placidi respiri,
or la sospende e libra,
or la preme, or la rompe, or la raffrena;
or la saetta e vibra,
or in giro la mena,
quando con modi tremuli e vaganti,
quando fermi e sonanti.
Così cantando e ricantando il core,
o miracol d’amore!
è fatto un usignolo
e spiega già,
per non star mesto, il volo.
TERWIJL EEN MOOI, ENGELACHTIG MEISJE
voor twee stemmen
(Giovanni Battista Guarini (1538-1612),
"De keel van de zangeres")
Terwijl een mooi, engelachtig meisje
elke beschaafde ziel betovert met haar zang
slaat mijn hart op hol en gaat
volledig op in de klank van haar tedere lied,
en neemt op de een of andere manier
ondertussen een muzikale geest aan,
welluidende lippen, en, samen met haar, vormt en kneedt
het op buitengewone wijze
vlotte en meesterlijke harmonie.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Voor het gehele Boek Madrigalen VIII,
klik hier voor de voorwaarden.