The old church leans nearby a well-worn road,
Upon a hill that has no grass or tree,
The winds from off the prairie now unload
The dust they bring around it itfully.
The path that leads up to the open door
Is worn and grayed by many toiling feet
Of us who listen to the Bible lore
And once again the old-time hymns repeat.
And ev’ry Sabbath morning we are still
Returning to the altar waiting there.
A hush, a pray’r, a pause, and voices fill
The Master’s House with a triumphant air.
The old church leans awry and looks quite odd,
But it is beautiful to us and God.
De oude kerk staat pal aan een half-vergane weg
op een heuvel zonder gras of bomen.
De woestijnwind stort er een lading stof over uit
waarmee het geheel volledig wordt bedekt.
Het pad dat naar de open deur leidt,
is versleten en grijs door de vele zwoegende voeten
van ons die luisteren naar de bijbelse overleveringen
en nog maar eens de hymnes van oudsher herhalen.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
