xx

With sick and famish'd eyes

Tekst: Georges Herbert

With sick and famished eyes,
With doubling knees, and weary bones,
To thee my cries,
To thee my groans,
to thee my sighs, my tears ascend:
No end?

 

My throat, my soul is hoarse;
My heart is wither'd like a ground
Which thou dost curse;
My thoughts turn round
And make me giddy: Lord, I fall,
Yet call.

 

Bowels of pity hear!
Lord of my soul, love of my mind,
Bow down thine ear!
Let not the wind
Scatter my words, and in the same
Thy name!

 

Look on my sorrows round;
Mark well my furnace!
O what flames,
What heats abound!
What griefs, what shames!
Consider, Lord; Lord, bow thine ear,
And hear!

 

Lord Jesu, thou didst bow
Thy dying head upon the tree;
O be not now
More dead to me!
Lord, hear! Shall he that made the ear
Not hear?

 

Behold! Thy dust doth stir,
It moves, it creeps to thee;
Do not defer
To succour me,
Thy pile of dust wherein each crumb
Says "Come".

 

My love, my sweetness, hear!
By these thy feet, at which my heart
Lies all the year,
Pluck out thy dart,
And heal my troubled breast, which cries,
Which dies.

xx

Met gekwelde en begerige blikken

xx

Met gekwelde en hongerige blikken,
met knikkende knieën en vermoeide botten,
zend ik u mijn tranen,
zend ik u mijn klagen,
zend ik u mijn zuchten, mijn huilen:
vindt het geen einde?

In mijn ziel en  keel een prop,
mijn hart verdroogd als aarde
die gij vervloekt hebt;
mijn gedachten tollen rond
en maken me duizelig: Heer, ik val,
en ik smeek u.

Bron van barmhartigheid, hoort!
Heer van mijn ziel, liefste van mijn geest,
leg uw oor te luister!
Laat de wind mijn woorden
niet verwaaien, en daarmee ook
Uw naam!

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.