When first Amintas sued for a kiss

Z. 430

Tekst: Thomas d'Urfey

When first Amintas sued for a kiss,
My innocent heart was tender,
That though I push'd him away from the bliss,
My eyes declar'd my heart was won.
I fain an artful coyness would use,
Before I the fort did surrender,
But love would suffer no more such abuse
And soon, alas! my cheat was known.
He'd sit all day, and laugh and play,
A thousand pretty things would say;
My hand he squeeze, and press my knees,
'Till further on he got by degrees.

My heart, just like a vessel at sea,
Would toss when Amintas came near me,
But ah! so cunning a pilot was he,
Through doubts and fears he'd still sail on.
I thought in him no danger could be,
So wisely he knew how to steer me,
And soon, alas! was brought to agree
To taste of joys before unknown.
Well might he boast his pain not lost,
For soon he found the golden coast,
Enjoyed the ore, and touched the shore
Where never merchant went before.

xx

Toen Amintas voor het eerst om een kus vroeg

xx

Toen Amintas voor het eerst om een kus vroeg,
was mijn onschuldige hart zo vol liefde,
dat, hoewel ik hem van de gelukzaligheid wegduwde,
mijn ogen verklaarden dat mijn hart was gewonnen.
Graag had ik listig bedeesdheid voorgewend
voordat ik het fort overgaf,
maar Liefde wilde zo'n misbruik niet meer ondergaan
en al gauw, helaas! kwam mijn bedriegerij uit.
Hij zou er de hele dag zijn, en lachen en spelen,
en zou duizend leuke dingetjes zeggen;
hij drukte mijn hand en kneep licht in mijn knieën,
en zou telkens een stapje verder gaan.

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.