Långsamt som qvällskyn mister sin purpur
der öfver milsfjärdens blänkande slätt,
sakta som brisen somnar derborta
långt, så att ögat ej skönjer dot rätt,
fjerran som ekot dör efter sista
utdragna tonen af skärflickans sång,
skall jag dig glömma, du, som gaf purpur,
vårbris och toner åt lifvet engång!
Langzaam als een avondwolk die zijn purper verliest
boven het brede en glanzende oppervlak van het fjord,
rustig als de wind die gaat liggen in de verte,
te ver voor het oog om te zien waar,
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.