O süßer Mai, o habe du Erbarmen,
o süßer Mai, dich fleh' ich glühend an:
an deiner Brust seh' ich die Flur erwarmen,
und alles schwillt, was lebt in deinem Bann;
der du so mild und huldvoll ohne Ende,
o lieber Mai, gewähre mir die Spende!
Der düstre Pilger, der in diesen Gau'n
entrann dem Eishauch winterlicher Zeit,
erkor ein Mädchen, mild wie du zu schauen,
lenzfrisch gleich dir in keuscher Herrlichkeit.
Daß wir uns lieben und in Lieb' umarmen,
Erbarmen, Mai, Holdseligster, Erbarmen!
O zoete mei, heb erbarmen
o zoete mei, ik smeek je vol vuur:
aan jouw boezem zie ik de velden warmen,
en alles groeit, wat leeft in jouw magische duur;
jij, zo eindeloos mild en oprecht,
o lieve mei, gun mij dit voorrecht!
De sombere pelgrim, die in dit gebied
ontsnapte aan de ijzige adem van de wintertijd,
koos een meisje, dat er even mild als jij uitziet,
lentefris als jij, in kuise heerlijkheid.
Dat wij van elkaar houden en minnend omarmen,
heb erbarmen, mei, allerliefste, erbarmen!
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
