Like as the doleful dove
delights alone to be,
And doth refuse the bloomed branch,
choosing the leafless tree,
Where one, wailing his chance,
with bitter tears be spent,
Doth with his bill his tender breast oft pierce
and all to rent.
Whose grievous groanings though,
whose rips of pining pain,
Whose ghastly looks,
whose bloody streams outflowing from each vein,
Whose falling from the tree,
whose panting on the ground,
Examples be of mine estate,
though there appears no wound.
Zoals de verdrietige duif
het heerlijk vindt alleen te zijn,
een bloeiende tak afslaat
en een kale boom verkiest,
waar hij, jammerend om zijn lot
en bittere tranen schreiend,
met zijn snavel zijn borst doorboort,
ja zelfs verscheurt.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
