6 Romanze

Il mistero

Tekst: Felice Romani

Se tranquillo a te d'accanto,
Donna mia, talun mi vede,
O felice appien mi crede,
O guarito dall'amor:

Ma non tu, che sai pur quanto
Combattuto e oppresso ho il cor.

Come lago, che stagnante
Par che dorma, e appena mova,
Ma tempeste in fondo cova
Sconosciute al vïator,

Muta calma ho nel sembiante,
Ho scompiglio in fondo al cor.

Se un sospiro, se un lamento
Il timore a me contende,
Dell'amore che m' accende
Non scemò l' intenso ardor;

Come lampa in monumento,
Non veduto avvampa in cor.

E vivrà benchè represso,
Benchè privo di conforto;
E vivrebbe, ancor che morto
Lo volesse il tuo rigor:

Chè alimento da sè stesso
Prende amore in nobil cor.

.

Het mysterie

.

Als iemand mij rustig in
uw nabijheid ziet, mijn dame,
zou hij geloven dat ik gelukkig ben
of genezen van liefde;

Maar u niet, die weet hoeveel ik nog
steeds strijd en mijn hart onderdruk.

Als een meer dat stilstaat
lijkt het te slapen, roerloos haast,
maar het koestert stormen in haar diepten
die passanten onbekend zijn.

Al lijk ik uiterlijk kalm,
er heerst chaos in het diepst van mijn hart.

Zuchtend en kreunend
moet ik strijden met mijn angst
voor de liefde die me verbrandt,
maar de intense hitte zal niet afnemen.

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.