6 Romanze

Deh, pietoso, oh Addolorata

Tekst: Luigi Balestra naar Johann Wolfgang von Goethe

Deh, pietoso, oh Addolorata,
China il guardo al mio dolore;
Tu, una spada fitta in core,
Volgi gl'occhi desolata
Al morente tuo figliuol.
Quelle occhiate, i sospir vanno
Lassù al padre e son preghiera
Che il suo tempri ed il tuo affanno.
Come a me squarcin le viscere
Gl'insoffribili miei guai
E dell'ansio petto i palpiti
Chi comprendere può mai?
Di che trema il cor? Che vuol?
Ah! tu sola il sai, tu sol!
Sempre, ovunque il passo io giro,
Qual martiro, qual martiro
Qui nel sen porto con me!
Solitaria appena, oh, quanto
Verso allora, oh, quanto pianto
E di dentro scoppia il cor.
Sul vasel del finestrino
La mia la crima scendea
Quando all'alba del mattino
Questi fior per te cogliea,
Chè del sole il primo raggio
La mia stanza rischiarava
E dal letto mi cacciava
Agitandomi il dolor.
Ah, per te dal disonore,
Dalla morte io sia salvata.
Deh, pietoso al mio dololre
China il guardo, oh Addolorata!

.

Wil nijgen, O smartenrijke

.

Wil nijgen,
O smartenrijke,
Uw oog genadig naar mijn nood!

Het zwaard in 't harte,
Met duizend smarten
Aanschouwt u van uw zoon de dood.

Tot de Vader wendt u,
Naar Hem toe zendt u
Omhoog gezucht om u beider nood.

Wie voelt toch,
Hoe woelt toch
De pijn diep door mij heen?
Wat mijn arme hart beklemt hier,
Hoe het siddert, wat het wenst hier
Weet slechts u, slechts u alleen!

Waar ik maar ben of zijn kan,
De pijn, de pijn, de pijn van
't Verdriet snijdt fel in mij!
Ik ben haast niet alleen meer,
Of 'k ween en ween en ween weer,
Mijn hart, het breekt in mij.

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.