Amor hai vinto.
Ecco il mio seno da tuoi strali trafitto,
or chi sostiene l'alma mia dal dolore abbandonata?
Gelido in ogni vena scorrer mi sento il sangue,
e sol mi serba in vita afemno e pene.
Mi palpita nel petto per nuove scosse il cuore.
Clori crudel, e quanto hà dà dura qu'est'aspro tuo rigore?
Passo di pena in pena
come la navicella
ch'in quest'in quell'altr'onda
urtando và.
Il ciel tuona e balena
il mar tutt'è in tempesta.
Porto non vede ò sponda
Dove approdar non sa.
In che strano e confuso vortice di pensieri
la mia mente s'aggira?
Ora è in calma, or s'adira,
e dove ancor si fermi, non risolve.
Or in sasso, or in polve vorria cangiarsi.
Oh Dio! Mà di che mai, mà di che ti querelli
cor incredulo, infido?
Di che ti lagni, ahime!
Forse non sai che nel seno di Clori
hai porto, hai lido?
Se à me rivolge il ciglio,
l'amato mio tesoro,
non sento più martoro
mi torno à respirar.
Non teme più periglio,
non sente affanno e pena,
l'alma si rasserena
come la calma in mar.
Amor, je hebt me overwonnen.
Hier is mijn borst, doorboord met je pijl,
die nu mijn afgetakelde ziel in stand houdt met verdriet!
Koud in elke ader voel ik het bloed stromen,
en al wat mij rest in het leven zijn ademnood en pijn.
Mijn borst bonst door nieuwe treffers in het hart.
Wrede Chloris, hoelang zal je strengheid nog aanhouden?
Ik ga van pijn naar pijn,
zoals de gondel
van de ene golf
naar de andere gaat.
De hemel dondert en bliksemt,
de zee is een en al storm.
Haven noch oever zijn te zien,
waar land is weet je niet.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.