Sag, welch wunderbare Träume
Halten meinen Sinn umfangen,
Daß sie nicht wie leere Schäume
Sind in ödes Nichts vergangen?
Träume, die in jeder Stunde,
Jedem Tage schöner blühn,
Und mit ihrer Himmelskunde
Selig durchs Gemüte ziehn!
Träume, die wie hehre Strahlen
In die Seele sich versenken,
Dort ein ewig Bild zu malen:
Allvergessen, Eingedenken!
Träume, wie wenn Frühlingssonne
Aus dem Schnee die Blüten küßt,
Daß zu nie geahnter Wonne
Sie der neue Tag begrüßt,
Daß sie wachsen, daß sie blühen,
Träumend spenden ihren Duft,
Sanft an deiner Brust verglühen,
Und dann sinken in die Gruft.
Zeg, welke heerlijke dromen
Hebben zich van mij meester gemaakt,
Dat zij niet, als ijdele stromen,
In het Grote Niets zijn zoekgeraakt?
Dromen die op iedere stonde,
Alle dagen mooier bloeien,
En met hun hemelse verkonden
Zalig door mijn inborst vloeien!
Dromen, die als heilige sferen
In de ziel neerzinken,
Daar een eeuwig beeld creëren:
In een Al-vergeten, Eén-beminnen!
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
