Klik rechts van de stip in de navigatiebalk hierboven: gesproken tekst aan / uit
U kunt de complete vertaling per email opvragen; klik hier voor de voorwaarden.Contemple-les, mon âme; ils sont vraiment affreux!
Pareils aux mannequins; vaguement ridicules;
Terribles, singuliers comme les somnambules;
Dardant on ne sait où leurs globes ténébreux.
Leurs yeux, d'où la divine étincelle est partie,
Comme s'ils regardaient au loin, restent levés
Au ciel; on ne les voit jamais vers les pavés
Pencher rêveusement leur tête appesantie.
Ils traversent ainsi le noir illimité,
Ce frère du silence éternel. Ô cité!
Pendant qu'autour de nous tu chantes, ris et beugles,
Eprise du plaisir jusqu'à l'atrocité,
Vois! je me traîne aussi! mais, plus qu'eux hébété,
Je dis: Que cherchent-ils au Ciel, tous ces aveugles?
Bezie hen, mijn ziel; ze zijn afzichtelijk voorwaar!
Net etalagepoppen; zag je ooit iets ridiculers?
Vreemd en verschrikkelijk als somnambules
werpen ze hun obscure bollen Joost mag weten waar.
[ . . . ]
Zij doorkruisen het onbegrensde duister,
de broer van eeuwige stilte, terwijl o luister!
de stad een en al zang is en lach en gewemel.
Zie! Met het plezier tot de gruweldaad in mij
sleep ook ik mezelf voort! Maar meer beneveld dan zij,
denk ik: wat zoeken al die blinden toch in de hemel?
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
