Les roses étaient toutes rouges
Et les lierres étaient tout noirs.
Chère, pour peu que tu te bouges
Renaissent tous mes désespoirs.
Le ciel était trop bleu, trop tendre,
La mer trop verte et l'air trop doux.
Je crains toujours, -- ce qu'est d'attendre
Quelque fuite atroce de vous.
Du houx à la feuille vernie
Et du luisant buis je suis las,
Et de la campagne infinie
Et de tout, fors de vous, hélas !
De rozen waren zo rood
de klimop zo zwart.
Lieve, er is maar een hoofdbeweging voor nodig,
om mijn oude wanhoop te doen herleven!
Te blauw was de hemel, te teder,
te groen de zee, de lucht te zwoel.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link op de pagina. Vermeld waarvoor u de vertaling wilt gebruiken, deze zal u dan na betaling per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie op andere websites of voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
