First Booke of Songes, 1597

Away with these selfe loving lads

Tekst: Fulke Grenville Brooke

Away with these selfe loving lads,
Whom Cupids arrowe never glads:
Away poore soules that sigh & weepe
In love that lei & sleepe,
For Cupid is a medoce god,
& forceth none to kisse the rod.

God Cupids shaft like destinie,
Doth either good or ill decree:
Desert is borne out of his bow,
Reward upon his feet doth go,
What fooles are they that have not knowne
That love likes no lawes but his owne?

My songs they be of Cynthias praise,
I weare her rings on hollidaies,
On every tree I write her name,
And every day I reade the same:
Where honor, Cupids rivall is,
There miracles are seene of his.

If Cinthia crave her ring of me,
I blot blot her name out of the tree,
If doubt do darken things held deere:
Then well fare nothing once a yeere:
For many run, but one must win,
Fooles only hedge the Cuckoo in.

The worth that worthinesse should move,
Is love, which is the bowe of love,
And love as well the foster can,
As can the mighty Noble-man:
Sweet Saint, tis true you worthie be,
Yet without love nought worth to me.

xx

Weg met die zelfingenomen snaken

xx

Weg met die zelfingenomen snaken,
Die zich door Cupido’s pijlen niet laten raken:
Weg arme zielen die zuchten en janken,
Die liefde met apathie en slaap bedanken;
Want Cupido is tot concessies bereid
En dwingt niemand tot onderdanigheid.

Cupido's pijl is als de voorzienigheid,
Die ofwel goed of kwaad bereid:
Goede daden worden uit zijn boog geboren,
Beloning wordt uit zijn voeten beschoren:
Wat een dwazen zijn zij die nooit doorkrijgen,
Dat de liefde geen wetten kent dan haar eigen?

[ . . . ]

De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.