Daphne was not so chaste as she was changing,
Soon begun Love with hate estranging:
He that to day triumphs with favors graced,
fals before night with scornes defaced:
Yet is thy beautie fainde, and ev’rie one desires,
still the false light of thy traiterous fires.
Beautie can want no grace by true love viewed,
Fancie by lookes is still renued:
Like to a fruitfull tree it ever groweth,
Or the fresh-spring that endlesse floweth.
But if that beautie were of one consent with love,
Love should live free, and true pleasure prove.
Daphne was niet zo kuis, eenmaal getransformeerd,
Al gauw had zich de Liefde tot ergernis gekeerd:
Hij die ‘s middags wint en met gunsten wordt beloond,
Kan vallen voor het avond is en worden uitgehoond;
Uw schoonheid verbleekte, maar iedereen smacht
Nog naar het valse licht van uw verraderlijke pracht.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.