Flow, my tears, fall from your springs!
Exiled for ever, let me mourn;
Where night's black bird her sad infamy sings,
There let me live forlorn.
Down vain lights, shine you no more!
No nights are dark enough for those
That in despair their lost fortunes deplore.
Light doth but shame disclose.
Never may my woes be relieved,
Since pity is fled;
And tears and sighs and groans my weary days
Of all joys have deprived.
From the highest spire of contentment
My fortune is thrown;
And fear and grief and pain for my deserts
Are my hopes, since hope is gone.
Hark! you shadows that in darkness dwell,
Learn to contemn light
Happy, happy they that in hell
Feel not the world's despite.
Vloei, mijn tranen, uit jullie bronnen ontspringt!
Laat mij treuren, verbannen voor de eeuwigheid;
Waar de zwarte nachtvogel haar trieste schande bezingt,
Daar laat me leven in eenzaamheid.
Doof ijdele sterren, laat je licht vervagen!
Het donker van de nacht is nooit te groot
Voor hen, die in wanhoop hun verloren geluk beklagen.
Licht legt slechts hun jammer bloot.
[ . . . ]
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link op de pagina. Vermeld waarvoor u de vertaling wilt gebruiken, deze zal u dan na betaling per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie op andere websites of voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
