Amour, Amour, donne moy paix ou treve,
Ou bien retire, et d'un garrot plus fort
Tranche ma vie et m'avance la mort.
Me bienheurant d'une langeur plus breve.
Soit que la jour ou se couche ou se leve
Je sens toujours un penser qui me mord.
Et contumax au cours de son effort
De pis en pis mes angoisses rengrève.
Que doy-je faire ? Amour me fait errer
Si hautement, que je n'ose esperer
De mon salut que la desesperance.
Puis qu'Amour donc ne me veut secourir
Pour me defendre il me plait de mourir.
Et par la mort retrouver delivrance.
Liefde, Liefde, schenk me vrede of een bestand,
of trek je terug en een sterkere verwurging
moge mij het leven nemen en mij doden,
mij zegenend met een kortere lethargie.
Of het nu het begin of het eind van de dag is,
er is altijd één gedachte die aan me vreet.
En al naargelang hoe opdringerig die is
wordt mijn beklemming groter.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
