Cantai, or piango, et non men di dolcezza
del pianger prendo che del canto presi,
ch'a la cagion, non a l'effetto, intesi
son i miei sensi vaghi pur d'altezza.
5Indi et mansüetudine et durezza
et atti feri, et humili et cortesi,
porto egualmente, né me gravan pesi,
né l'arme mie punta di sdegni spezza.
Tengan dunque ver' me l'usato stile
10Amor, madonna, il mondo et mia fortuna,
ch'i'non penso esser mai se non felice.
[Viva]1 o mora o languisca, un piú gentile
stato del mio non è sotto la luna,
sí dolce è del mio amaro la radice.
Ik zong, en nu ween ik, en ik ondervind niet minder
genoegen in wenen dan dat ik ondervond in zingen,
want de reden en niet het effect ligt
in mijn zinnen, verlangend naar mijn edele vrouwe.
Dus ik onderga mildheid en strengheid,
wrede of nederige of hoffelijke handelingen,
evenzeer is er niets dat me belast,
geen wapen in minachting gedoopt raakt me.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.
Webontwerp en vertalingen: Bert Nieuwenhuize © (tenzij anders vermeld) Geen publicatie of gebruik zonder toestemming.
xx
Neem contact op via de link bovenaan de pagina's. Vermeld waarvoor u de tekst wilt gebruiken, deze zal u dan per ommegaande worden toegestuurd.
Bij publicatie dient u naam en bron te vermelden. Publicatie voor commerciële doeleinden is niet toegestaan.
