Der Meyen, der Meyen,
Der bringt uns Blümlein vil:
Ich trag ein freyes Gemüte,
Gott weiß wol wem ichs wil,
Gott weiß wol wem ichs wil.
Ich wils eim freyen Gesellen,
Derselb der wirbt umb mich;
Er tregt ein Seidin Hemmat an,
Darein so preist er sich,
Darein so preist er sich.
Er meynt es süng ein Nachtigal,
Da wars ein Junckfraw fein;
Und kan sie ihm nicht werden,
Trawret das Hertze sein,
Trawret das Hertze sein.
De mei, de mei,
die brengt de bloempjes weer:
ik ben blij van gemoed,
God weet wel wie ik begeer,
God weet wel wie ik begeer.
Ik wil een vrije-gezel
die ook voor mij wil gaan;
hij draagt een zijden hemd,
daarin prijst hij zich aan,
daarin prijst hij zich aan.
Hij dacht er zingt een nachtegaal,
maar ‘t was een mooie vrouw;
en kan zij de zijne niet zijn,
heeft hij in zijn hart berouw,
heeft hij in zijn hart berouw.
De volledige tekst kunt u per email opvragen.
Klik hier voor de voorwaarden.